03-11-2016 | Wat is het toch fijn dat er mensen zijn die willen blijven leren. Zeker als het om taal gaat. Ik mocht in 2016 Bas en Marloes begeleiden met hun wens om betere teksten te schrijven.
Bas heeft heel veel kennis en nog meer ideeën in zijn hoofd. Daar is geen speld tussen te krijgen. Totdat het op papier moet komen. In colomnvorm of als artikel bijvoorbeeld. Tijdens zijn schrijfcursus stond structuur aanbrengen op het lege witte scherm dan ook centraal. Bas schrijft inmiddels ook moeiteloos actief en B1-leesniveau. Hij breekt lange zinnen op in heldere, kernachtige zinnen en vindt het juiste bruggetje naar de volgende alinea. Bas: “Beste Leonie, afgelopen jaar heb ik zitten ploegen op het schrijven. Dank voor wat je me in 2016 leerde.”
Marloes kwam binnen en ik zag het meteen: daar zit pit in. Die weet wat ze waard is. Jammer genoeg lukte het niet om die persoonlijke kracht over te brengen in een sollicitatiebrief. Ze bleef teveel hangen in algemeenheden zonder zichzelf te laten zien. Na een paar tips en oefeningen schreef ze me toch een motivatiebrief! Ik kreeg er kippenvel van en een glimlach van oor tot oor. Marloes: “Ik ben voor mijn gevoel echt losgegaan om de traditionele holle fasen te ontwijken. Ik hoop dat het hout snijdt. De tip van de vraag over de uitdaging is echt goud trouwens, een mooie binnenkomer voor een gesprek!”
Ze kreeg de baan.
